Zima piękna i śnieżna to rzadki w naszym kraju widok w ostatnich czasach. Póki więc pogoda na to pozwala, potrzeba nam korzystać z dobrodziejstw natury. Wybraliśmy się więc z naszymi Pociechami na krótki spacer, w czasie którego pomodliliśmy się chwilę pod figurką Matki Bożej i w Kościele przed Szopką. Później napiliśmy się ciepłej i wzmacniającej herbaty. 😇
Albowiem ujrzeliśmy gwiazdę Jego na wschodzie i przybyliśmy pokłonić się Jemu Mat. II, 2
Niedawno obchodziliśmy święto Objawienia Pańskiego. Jest to uroczystość niby dobrze znana, a jednak - ośmielam się powiedzieć - w ogólności bardzo mało poznana. Począwszy od tego, że tylko potocznie świętuje się tzw. "Trzech Króli" - albowiem Epifania zawiera w sobie nie tylko hołd Mędrców ze Wschodu, ale też chrzest Pana naszego Jezusa Chrystusa i objawienie Jegoż chwały na godach w Kanie Galilejskiej! Bardzo mało osób o tym fakcie wie. Pochylmy się jednak bliżej wymowie tej uroczystości:
Oto mysterium magnum rozważamy, obchodząc święto
Epifanii! Cud nie do pojęcia ludzkim umysłem: oto Ten, który Świat stworzył,
leży w stajence na sianie, będąc odartym z wielkości, blasków i splendorów nieba.
Tejże Dziecinie – tak przecież podobnej do innych dzieci – hołd niosą Mędrcy ze
Wschodu, którzy poprzez obserwacje zjawisk astronomicznych, światło
przyrodzonego rozumu i prawdziwą wiarę, rozpoznają w Niej Emmanuela, który miał
przyjść, aby świat z podłości grzechowej wyzwolić i aby wiernym szeroko bramy niebios z dobroci swej otworzyć.
Ofiarowują Bogu Wcielonemu złoto, kadzidło i mirrę, wyznając wiarę w Jegoż
naturę Boską i ludzką a także w Jego królewską godność. Łączmyż się tedy z ich
ofiarą, i nieśmy Panu Naszemu własne duchowe dary!
Niechaj
splendor Bożej Chwały
Wszyscy wierni wyznawają!
Niechaj, niosąc swoje dary,
Credo sercem wyśpiewają!
Niechaj spieszą do Betlejem
Z wonną mirrą dla uznania,
Że Bóg cierpiał w ludzkim ciele
Owoc grzechów rozpasania.
Oto owoc ludzkiej pracy
Znak słabości naszej woli:
Wszak jesteśmy jak robacy
Hołdujemy wciąż swawoli!
Idźmy tedy z kornym żalem
Oraz z cichym uniżeniem:
Niosąc wraz z kadzidłem wiarę
Że jest naszym wybawieniem.
Społem więc wielbijmy Bóstwo
Które, choć jest uniżone
Kres przynosi świata gusłom -
Bożków dni są policzone!
W tamtym tygodniu obchodziliśmy święto Bożego Ciała. Święto niezwykle ważne i barwne, powiązane z procesjami eucharystycznymi, sypaniem kwia...
